Bir nebze azalır mı acep elemim?
Söyledikçe dilim, yazdıkça kalemim.
Kelime ve sözlerden kurulu alemim.
İçim fırtına, dışım bir göl gibi durgun.
Hayat deniz, dönüp dönüp duruyorum.
Sükunetli bir liman hayali kuruyorum.
Huzur diye gelip geçenden soruyorum.
Bu dil, bu gönül olsa da böyle yorgun.
Garibim, Dünya ne yuvam, ne yurdum.
Farzet, bir ağaç altında birazcık durdum.
Tüm arzu ve isteklerimi ötelere kurdum.
Şu ölümsüz ruhum, sonsuzluğa vurgun.
İnsan dediğin nedir ki, bir kuş misali.
Kâh sevinçli, kâh hüzünlüdür ahvali.
Garip geldin, garip gidiyorsun Sandalî.
Ahirette kolay geçsin, hesabın, sorgun.
Ahmet Sandal
