Koparmadıkça dalında bir çağla.
Koşmadıkça kırlarda sağa-sola.
Girmedikçe çiçeklerle kol kola,
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Oturmadıkça bir ağaç altında.
Uzanmadıkça bir dere başında.
Haykırmadıkça dağında-taşında.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Uçurtma salmadıkça gökyüzüne.
Nefessizce tepesine, düzüne.
Doydun mu gecesine, gündüzüne.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Neşeli bir türkü tutturmadıkça.
Kelebek ardına koşturmadıkça.
Haşir neşir olup hoş durmadıkça.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Aşabildin mi dağların ardını.
Seyrettin mi hiç kuşunu, kurdunu.
Okşadın mı bir kuzunun sırtını.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Tertemiz havasını misler gibi.
Büsbütün hayatımı süsler gibi.
Çok uzak kaldım böyle, küsler gibi.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Sevgisini yüreğimde gizledim.
Cennet misali severek izledim.
Yalnızca çocukluğumu özledim.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Beton duvarlar arasında kaldık.
Nice dertlere, hüzünlere daldık.
Bilmem ki, bu kaderi nerden aldık.
Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Tabiat bize en güzel yurt, konak.

Mutlu eder bizi her daim toprak.

Onsuz yüreklerimiz kuru, çorak.

Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Gidip de yâr elinden tutmadıkça.

Gelip de yâr elimden tutmadıkça.

Bahar gelmiş neyleyim, ah neyleyim!

Ahmet Sandal

BAHAR GELMİŞ NEYLEYİM